درباره ما
درباره عبارات سبک ملی در فیلمهای شوروی
بازی یک بازیگر خارجی در یک فیلم مشترک ، کارگردانی که در یک کشور خارجی تصویری را تهیه می کند ، بر روی مواد ناآشنا ناگزیر مهر و موم را بر این فیلم تحمیل می کند. اما به این نکته توجه کنید که چگونه اجزای سازنده فیلمسازان ملیت های مختلف به طور ارگانیک در فیلم های شوروی جای می گیرند - اجرای بازی ها ، کار دوربین ، موسیقی ... بگذارید بازیگران را بیاد بیاوریم. در سالهای اخیر ، یک کهکشان از نوازندگان با استعداد در لیتوانی پدیدار شده است. و بانیونیس عامل اطلاعاتی روسیه را در Dead Season بازی می کند ، Adomaitis تصویر سرگئی لازو را در فیلم با همین نام در مولداوی ایجاد می کند ، نوریک و بودروفیس در استودیوهای بسیاری از جمهوری ها به طرز جالبی کار می کنند. نمونه ها را می توان ضرب کرد. این عاقلانه ، گرم شده از طنز مردمی است ، نقش مولداوی قدیمی در فیلم "آخرین ماه پاییز" با بازی یوژنی لبدف بازیگر روسی و همان تصویر سبک زندگی تاجیک قدیمی است که توسط بازیگر خاتیف لاتیپوف بازیگر ازبک ساخته شده است. این همچنین کار بازیگر با استعداد ارمنی ارژ دژاکارخانیان در فیلم "کمیساری خارق العاده" ازبکستان است ... آیا براساس جستجوی زندگی همان گریگوری ماکارااشویلی ، یک دهقان گرجستانی ، بر اساس هویت قهرمان ملی که احساس می کند ، مهم و جدید وجود دارد. بخشی از جامعه چند ملیتی ما؟
این ویژگی ها در کار دوربین کمتری آشکار نیستند. البته راه حل تصویری یکی از برجسته ترین و برجسته ترین مظاهر ملی در هنر است. اما در اینجا ، الكساندر آنتیپنكو ، فیلمبردار اوکراینی ، فرم شاعرانه ملی را برای نقاشی جورجیایی "دعا" می یابد ، ویتالی كلاشنیكف ، فیلمبردار روسی با ظرافت و درک بسیار خوبی از شخصیت ملی ، شیوه زندگی ، چشم انداز فیلم مولداوی "لاوتارا" را شلیک می کند. . آیا این واقعیت ها نشان نمی دهد که غنی سازی متقابل سینماتوگرافی های ملی امروز ، لحن خلاقانه همه زندگی در هنر ما را تعیین می کند ، به سرنوشت بی نظیر و روشن و چند جانبه هنرمندان در سینمای چند ملیتی ما می افزاید؟
در نوار ازبکستان "کمیساری خارق العاده" که ذکر کردم ، به طرز حتمی ، با اشتیاق مدنی ، ایده های بین المللی گرایی بیان می شود ، که پایه و اساس مبانی سیاست ملی لنینیستی را تشکیل می دهد. هرگونه مظاهر باریکى ملی با هنر ما بیگانه است. به یاد بیاورید که با چه طعنه درخشانی M. Chiaureli در آخرین ماسکراد از منشویک های ناسیونالیست گرجستان سرگرم می شود. A. Dovzhenko با عصبانیت ، در فیلمهای عالی خود با هرگونه تجلی و شوونیسم ملی غیر قابل مقایسه است. این سنت ها زندگی پرمحتوا و در کارهای سینمایی معاصر است.
جستجو برای بیان بارزترین شکل ملی اثر ، سبک آن ، هنرهای گرافیکی ، درک عمیق شخصیت ها و - در عین حال - شناسایی در تصویر ویژگی های اساسی مشترک اتحاد جماهیر شوروی زندگی ما - این همان چیزی است که وحدت ارگانیک همه و همه سینماتوگرافی متحد ما را می افزاید.
این کیفیت اساساً جدید و کاملاً اساسی شوروی همیشه توسط متخصصان خارجی قابل درک نیست. در جشنواره تاشکند اتفاق افتادم که داوری یک فیلمساز از افغانستان را شنیدم. او در کشور ما تحصیل کرده است ، او سینمای شوروی آسیای میانه را به خوبی می شناسد. و به قول او اندیشه ای در این ایده پدید آمد که "خاک ملی سینمای تاجیکستان نازک می شود". شکستن شیوه زندگی سنتی ، روابط جدید بین مردم ، شکل های جدید ارتباطات به زندگی (و به همین دلیل تصاویر) شکسته می شود و همه اینها ، به نظر همکار ما ، سینما را از ماهیت ملی خود سوق می دهد و فیلم های ما را در سایر کشورهای فارسی زبان غیر قابل درک می کند.
من فکر می کنم (و من از بسیاری از جلساتم با همان مخاطبان افغانستان می دانم) که همکار من اشتباه می کند. بله ، خیلی در جریان سریع زمان تغییر می کند. اما این خود زندگی را تغییر می دهد! آیا برای یک هنرمند عاقلانه است که بتواند حرکت رو به جلو خود را مهار کند؟
در داستان در مورد روز و روز شهرها و روستاهای تاجیکستان ، به سختی می توان "حمام" ، حمام ، قوری و چای خانه را تحسین کرد. ملی ناشی از نشانه های بیرونی نیست ، بلکه از ذات اثر است ، از انگیزه های معنایی آن ، که همچنین بیانگر ویژگی های واقعیت مشترک شوروی ما است ، تجلی بارز روند تاریخی نزدیک شدن ملل سوسیالیستی. website empiremarket-link.org constantly exposed to ddos attacks
